Blote Billen

"Blote billen" is de titel van een lezing over het naakt in de kunst. Als er al afbeeldingen van mensen in hun blootje geschilderd of in steen gehouwen werden, moest het verheven bloot zijn. Naakt dus. De Oude Grieken hielden er al van. Mannen namen daarin een leidende posite. Ze werden afgebeeld als strijders of sporters. Een enkeling zie je afgebeeld, starend in zijn blootje en leunend op de lans van een speer. Je vraagt je niet af, waarom hij zijn kleren heeft uitgetrokken. Dat komt niet in je op. Het is kunst. Onder dat motto mocht gelukkig veel. Zelfs in puriteinse tijden, toen de tiara van de paus zwaarder woog dan de scepter van koning of keizer, waren er ontsnappingsmogelijkheden om toch mensen zonder kleren te kunnen schilderen. Elke zich zelf respecterende schilder stortte zich op het naakt van de Heilige Sebastiaan of op Adam en Eva. Ook de figuur van Christus werd aangegrepen om een staaltje van anatomische kennis ten toon te spreiden.